نقد سریال the boys (پسران)؛ نجات با خلافکاران ابرقهرمان!

تحلیل سریال پسران (the boys): نگاهی عمیق به ابرقهرمانان، قدرت و جامعه

در تحلیل سریال the boys باید بگوییم سریال پسران با طرح پرسش‌های عمیق، به واکاوی نقش ابرقهرمانان در دنیایی می‌پردازد که تحت سلطه قدرت و محبوبیت آنها قرار گرفته است. این سریال به این پرسش می‌پردازد که ابرقهرمانان به عنوان الگوهایی با قدرت و محبوبیت بی‌حد، چه دیدگاهی نسبت به جایگاه خود در کانون توجه دارند و حضور آنها چه تغییراتی در جامعه ایجاد می‌کند. پسران فراتر از یک داستان تخیلی، به بازتابی از وضعیت کنونی دنیا تبدیل می‌شود. همانطور که سریال بازماندگان از ناپدید شدن ناگهانی ۱۴۰ میلیون نفر به عنوان تمثیلی برای کاوش در واکنش انسان به مرگ و ناشناخته‌ها استفاده می‌کند، پسران نیز از ابرقهرمانان برای نقد صنعت سرگرمی اشباع شده از این شخصیت‌ها، نفوذ آنها به تمام جنبه‌های زندگی، فرهنگ سلبریتی، قدرت شرکت‌های بزرگ در کنترل اذهان و سلیقه مردم و در نهایت، سودجویی از رویاها و احساسات آنها برای کسب ثروت استفاده می‌کند.

این سریال با طرح پرسشی جسورانه، چالش بزرگی را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد: در حالی که در فیلم‌های ابرقهرمانی، شخصیت‌هایی مانند بتمن و کاپیتان آمریکا با حفظ استقلال خود، بدون پاسخگویی به هیچ کس و در دنیایی ایده‌آل که قدرت مطلق در اختیارشان است، به فعالیت خود ادامه می‌دهند، در دنیای واقعی، ابرقهرمانان نه تنها از استقلال برخوردار نیستند، بلکه به مثابه کالایی در دستان صاحبان خود هستند که با دقت تمام از برند و اعتبار آنها برای فروش بیشتر، سود بیشتر و در نهایت، قدرت بیشتر محافظت می‌کنند. آنها تبدیل به سلبریتی‌هایی شده‌اند که فعالیت‌های به اصطلاح انسان‌دوستانه آنها، نه از روی میل و اراده، بلکه در راستای منافع شرکت‌های صاحبشان و برای جلب توجه و محبوبیت بیشتر انجام می‌شود.

در نقد سریال the boys باید بگوییم برخلاف پیتر پارکر که برای گذران زندگی و پرداخت اجاره آپارتمان خود تلاش می‌کند، ابرقهرمانان سریال پسران در واقع ثروتمندترین سوپراستارهای دنیا هستند که تیمی از مدیران و عوامل تبلیغاتی، دائما در حال برنامه‌ریزی و تلاش برای ارتقای جایگاه و ثروت آنها هستند. نگاهی به دنیای ورزشکاران، خوانندگان، هنرپیشه‌ها، سیاستمداران، کارآفرینان ثروتمند و افراد مشهور نشان می‌دهد که برخلاف تصور عموم، قدرت و محبوبیت بی‌ حد و حصر، لزوماً به معنای رهایی و آسودگی خاطر نیست.

در حالی که واچمن اثر آلن مور به دنبال نشان دادن پوچی باور به ابرقهرمانان بی‌نقص و ایده‌آل‌پرداز در دنیای واقعی و بی‌اعتنایی سوپرمن (دکتر منهتن) به سرنوشت انسان‌های ضعیف‌تر بود، پسران به سراغ ابرقهرمانانی می‌رود که صرفاً ابزاری برای سودآوری شرکت‌های بزرگ هستند. این سریال در دنیایی جریان دارد که پرسش آلن مور در مورد «اگر ابرقهرمانان در دنیای واقعی وجود داشتند چه می‌شد؟» دیگر یک فرضیه خیالی نیست، بلکه به واقعیتی ملموس تبدیل شده است.

پسران از همان نقطه‌ای آغاز می‌شود که داستان‌های ابرقهرمانی مرسوم معمولاً آن را نادیده می‌گیرند. در این سریال خبری از میلیاردر نیکوکاری مانند تونی استارک که با تبدیل شدن به مرد آهنی، به ناجی بشریت تبدیل می‌شود یا کاپیتان آمریکایی که از سمبل پروپاگاندای دولت به شخصیتی مستقل تبدیل می‌شود، نیست. در عوض، پسران به سراغ میلیاردرهایی مانند تونی استارک می‌رود که از قدرت و محبوبیت مرد آهنی برای فروش بیشتر سلاح و ثروت‌اندوزی استفاده می‌کنند و کاپیتان آمریکاهایی که به جای دفاع از ارزش‌های واقعی، به تبلیغ دروغین ارزش‌های پوشالی دولت می‌پردازند.

مطالعه بیشتر: معرفی ۱۰ تا از ترسناک ترین فیلم های جهان