برای انتخاب کلیدenter انتخاب کنید یا برای لغو ESC فشار دهید.

نقد فیلم گشت‌ زنی (Cruising)؛ بهترین فیلم جنایی آلپاچینو

این فیلم از ساخته‌های یکی از موفق‌ترین کارگردانان ژانر پلیسی است که این بار جنایت در دنیای همجنس‌گرایان را دست‌مایه فیلمش قرار داده است. با این حال، فیلم به خاطر ضعف فیلمنامه و منطقی نبودن رویدادها اثری کمتر مورد توجه واقع شده است. بازی درخشان آل پاچینو در این فیلم، نقطه قوتی در این دوره افول او در سینما به حساب می‌آید. در ادامه قرار است به سراغ نقد فیلم گشت‌ زنی (Cruising) پس همراه نشریه ایماژ باشید. 

جدول اطلاعات و مشخصات فیلم گشت‌ زنی

در جدول زیر اطلاعاتی مثل کارگردان، ازیگران:، تاریخ اکران، میانگین امتیازات Cruising در IMDB آمده است که به شناخت بهتر و درک فیلم کمک می‌کند:

کارگردان  ویلیام فریدکین (William Friedkin)
بازیگران آل پاچینو، پل سوروینو،‌ کارن آلن، ریچارد کاکس
سال انتشار ۱۹۸۰
امتیاز IMDb 6.5
امتیاز متاکریتیک ۴۳
امتیاز راتن تومیتوز ۵۱

در ادامه پیش از رفتن به سراغ نقد و بررسی و فیلم Cruising به سراغ بررسی داستان فیلم گشت‌زنی آلپاچینو می‌رویم. نقد فیلم بی بدن به عنوان فیلم اجتماعی جنایی در نشریه ایماژ قابل مطالعه است.

خلاصه داستان فیلم گشت‌ زنی (Cruising)

خلاصه داستان فیلم گشت‌زنی (Cruising)

در محله همجنس‌گرایان نیویورک، سروان پلیس «ادلسن» به «استیوبرنز» فرصتی می‌دهد تا با حل پرونده قتل‌های وحشیانه، به درجه کارآگاهی ارتقا یابد. «برنز» با وجود نگرانی‌های نامزدش «نانسی»، مأموریت را قبول می‌کند و به آن محله نقل مکان می‌کند. او با همسایه‌ای به نام «تد بیلی» آشنا می‌شود و با ادامه قتل‌ها، به فردی به نام «اسکیپ» مشکوک می‌شود. اما بی‌گناهی «اسکیپ» ثابت می‌شود و «برنز» به خاطر دوری از «نانسی» تصمیم به ترک مأموریت می‌گیرد.

با این حال، در بررسی عکس‌های مدرسه یکی از قربانیان، به عکسی از «استوارت ریچارد» برمی‌خورد که پیشتر او را در باشگاه همجنس‌گرایان دیده بود. در ادامه، «برنز» با «گریگوری» هم‌اتاقی حسود «تد» درگیر می‌شود و پس از آن «ریچارد» را به عنوان قاتل شناسایی و زخمی می‌کند تا تحویل قانون دهد. «برنز» به درجه کارآگاهی ارتقا می‌یابد، اما جسد «تد» را به همان سبک قتل‌های قبلی پیدا می‌کنند. البته در نظر داشته باشید که فیلم گشت زنی جزو بهترین فیلم های جنایی نیز به حساب می‌آید.

به فیلم‌های با ژانر اکشن، علمی تخیلی علاقه‌مند هستید؟ پس بررسی و نقد فیلم Inception را از دست ندهید.

بررسی و نقد فیلم گشت‌ زنی

بررسی و نقد فیلم گشت‌زنی

فیلم «گشت‌زنی» به عنوان اثری که به نمایش نوع خاصی از همجنس‌گرایی در سینمای تجاری می‌پردازد، در وهله اول به خاطر به تصویر کشیدن صحنه‌هایی که تا آن زمان در این فضا بدیع و نو بودند، مورد توجه قرار می‌گیرد. این صحنه‌ها شامل دنیای چرم، سادیسم و مازوخیسم و همچنین پاتوق‌های همجنس‌گرایان می‌شود. با این حال، این به معنای «واقع‌گرایانه‌تر» بودن این تصاویر در مقایسه با تصاویری از مردان مؤدب و زنانه‌پوش در فیلم «قفس» (۱۹۷۸) نیست.

حقیقت، مفهوم مطلقی نیست و همجنس‌گرایی ذاتی و واحدی وجود ندارد، همانطور که زنانگی و مردانگی ذاتی نیز ندارند. همجنس‌گرایی در ساختارها، هویت‌یابی‌ها و موقعیت‌های فرهنگی متعدد تجلی می‌یابد و هرگز نمی‌توان آن را از معانی و مفاهیمی که با خود به همراه دارد، جدا کرد. با در نظر گرفتن این موضوع، پیشنهاد می‌کنم به بررسی فیلم «گشت‌ زنی» بپردازیم.

احتمالاً استدلال پیچیده‌تری علیه مفهوم فیلم وجود دارد. این استدلال ممکن است ادعا کند فیلم «گشت‌زنی» صرفاً مفهومی موجود از تمایلات جنسی همجنس‌گرایانه را به عاریه می‌گیرد و آن را تقویت می‌کند. مفهومی که با توجه به سبک گوتیکی که ویلیام فریدکین به کار می‌برد، آن را تاریک، هیولایی، غیرعادی و حتی شیطانی جلوه می‌دهد.

همچنین، این فیلم با رویکردی که حداقل نیمه‌واقع‌گرایانه است، این مفهوم را نه ساخته‌شده، بلکه به عنوان چیزی طبیعی و عیان برای چشم [تماشاگر] به تصویر می‌کشد – «دنیای همجنس‌گرایان واقعاً به این شکل است». مردم به چیزهای آشنا به شیوه‌ای آشنا واکنش نشان می‌دهند و بدین ترتیب، «گشت‌زنی» به همدست ایدئولوژی غالب تبدیل می‌شود.

همچنین اگر به تحلیل فیلم‌های با ژانر جنایی و درام علاقه‌مند هستید، نقد فیلم سوئینی تاد را از دست ندهید.

تحلیل فیلم گشت‌زنی و بررسی پیرنگ آن

تحلیل فیلم گشت‌زنی

این فرض که ما می‌توانیم بدانیم تماشاگران «عادی» (هر که باشند – طبقه متوسط؟ دگرجنس‌گرا؟) چگونه به فیلم واکنش نشان می‌دهند، چه نوع نگرش‌هایی را در آن‌ها برمی‌انگیزد یا تقویت می‌کند. در حال حاضر، پرسش تأثیر «گشت‌زنی» و پیامدهای آن به کنار گذاشته می‌شود. نخست، باید خود فیلم را درک کنیم. «گشت‌زنی» اساسا درباره‌ی خشونت است. ادعای این که این فیلم – همانطور که ویتو روسو در Gay News مطرح کرد – «نشان می‌دهد زندگی همجنس‌گرایانه درگیر خشونت می‌شود»، نادیده گرفتن همه‌چیز درباره‌ی این است که چه کسی خشونت به کار می‌برد و دلایل احتمالی آن چیست.

«گشت‌زنی» موعظه‌ی راست‌گرایانه‌ای علیه قاتلان همجنس‌گرا نیست – بلکه به کاوش درباره‌ی دلایل کشته شدن همجنس‌گرایان و این‌که چرا جامعه‌ی ما نیاز به کشتن آن‌ها دارد، می‌پردازد.

اگر برنز، در اقدامی تهاجمی‌تر و پنهان علیه گرایش‌های همجنس‌گرایانه‌ی خود، قاتل باشد، آنگاه تمام تصورات ما درباره‌ی رابطه‌اش با تد زیر سوال می‌رود. پیش‌تر، تد به عنوان یک همجنس‌گرای «خوب»، «عادی» و قابل پذیرش توسط جامعه معرفی شده بود که خود به نوبه خود، احترام جامعه را حفظ می‌کرد. از لحاظ بصری، او هرگز با محیط چرم‌پوش شبانه ارتباطی ندارد و تماس فیزیکی او با برنز فراتر از مشت دوستانه‌ای روی شانه نیست.

اما با مرور صحنه‌های گذشته، گفته‌های تد درباره‌ی «خشم درونی» و درک او از علاقه‌ی آدم‌ها به دنیای چرم پوشی و همچنین اشاره گریگوری به دوره‌ای که تد با «آدم‌های بی‌ارزش» معاشرت داشت، معنای جدیدی به خود می‌گیرند و تردیدهایی را درباره‌ی بی‌گناهی یا بی‌جنسیتی ظاهری او در رابطه با برنز – و در نتیجه واکنش برنز به خواسته‌های درونی‌اش – ایجاد می‌کنند.

حضور دی‌سیمون در صحنه‌ی بازرسی پلیس، بار دیگر این نکته را تقویت می‌کند که تهاجم نه از سوی «دیوانگان» به صورت فردی، بلکه از کل نظم اجتماعی نشأت می‌گیرد. در همین حال، ادلسون نیز ظاهر می‌شود، اما همچنان در مواجهه با رویدادها و اهمیتشان، که کاملا متوجه‌شان است، ناتوان باقی می‌ماند. فریدکین از نمایی از ادلسون که به جسد نگاه می‌کند، به تصویری از مردی که از پشت دیده می‌شود و وارد یک بار همجنس‌گرایان می‌شود، کات می‌زند؛ تصویری که یادآور اولین نمایی است که از قاتل در فیلم دیدیم. قرار نیست این شخصیت قابل شناسایی باشد. او نماد هر یک یا تمام قاتل‌های احتمالی فیلم است.

صحنه‌ی پایانی بین برنز و نانسی، به طرز قابل توجهی مبهم است و به یک اندازه دو برداشت متناقض را ممکن می‌سازد. برنز با نزدیک شدن نامزدش که لباس‌های قاتل را پوشیده است، به دوربین نگاه می‌کند. این نگاه خاموش برنز به دوربین قرار است چه پیامی برای ما داشته باشد؟ آیا او قصد کشتن نامزدش را دارد، عملی که تجاوز دیگری علیه همجنس‌گرایان و زنان، همانند ابتدای فیلم، محسوب می‌شود؟

آیا قایق در نمای پایانی قرار است پیکر بی‌جان او را در رودخانه پیدا کند؟ یا اینکه در نهایت، هویت‌های جنسی ثابت از بین رفته‌اند و این صحنه ظهور یک میل بازیگوشانه و دوجنسی را جشن می‌گیرد؟ این ابهام، مشکلی نیست. در واقع، مهم‌ترین نقطه‌ی قوت «گشت‌زنی» همین است که تنها در صورتی قابل درک است که فرد آماده‌ی زیر سوال بردن تصورات خود – به عنوان بیننده‌ی فیلم و به عنوان فردی درون این جامعه – باشد.

پیشنهاد مطالعه و بررسی نقد فیلم: تحلیل و نقد فیلم the dark knight (شوالیه تاریکی)

نظر منتقدان درباره فیلم گشت‌ زنی آلپاچینو

نظر منتقدان درباره فیلم گشت‌زنی آلپاچینو

فیلم گشت‌زنی (۱۹۸۰) به کارگردانی ویلیام فریدکین، با بازی آل پاچینو در نقش یک پلیس مخفی که برای دستگیری یک قاتل سریالی در محله همجنس‌گرایان نیویورک به آنجا نفوذ می‌کند، نظرات منتقدان را به شدت دو قطبی کرد.

برخی منتقدان، این فیلم را به خاطر به تصویر کشیدن خشونت علیه همجنس‌گرایان و کلیشه‌های منفی از این گروه، مورد انتقاد قرار دادند. New York Times  فیلم را تنفرآمیز و مضر خواند، در حالی که Variety  آن را خشن و بی‌رحم اما به‌خوبی ساخته شده توصیف کرد.

با این حال، منتقدان دیگری نیز از فیلم به خاطر فضاسازی وهم‌آلود، کارگردانی ماهرانه فریدکین و بازی درخشان آل پاچینو تمجید کردند. Roger Ebert در نقد خود در Chicago Sun-Times نوشت: این فیلم یک تریلر روانشناختی قوی است که شما را تا انتها درگیر نگه می‌دارد.

در نهایت، گشت‌زنی فیلمی بحث‌برانگیز است که تفسیرهای مختلفی را برمی‌انگیزد. تماشای این فیلم و قضاوت درباره آن به عهده خود شماست.