بررسی و نقد سریال مردگان متحرک: شهر مرده (The Walking Dead: Dead City)

سریال مردگان متحرک (The Walking Dead) بعد از یازده فصل بالاخره به خط پایان رسید؛ پایانی که خیلی‌ها از مدت‌ها قبل پیش‌بینی‌اش می‌کردند. مخاطبان قدیمی دیگر آن هیجان اولیه را نداشتند و بسیاری حتی از دنبال‌کردنش خسته شده بودند. تنها بخش قابل توجهی از طرفداران نوجوان و علاقه‌مندان به دنیای کمیک و مارول بودند که همچنان با اشتیاق پای قسمت‌های پایانی نشستند. با این حال، نباید فراموش کرد که این مجموعه فراتر از حد انتظار ظاهر شد و در نهایت جایگاه خودش را به عنوان یکی از سریال‌های کالت تاریخ تلویزیون تثبیت کرد؛ مجموعه‌ای پر از شخصیت‌های متفاوت که هر کدام توانستند طیف خاصی از هواداران را جذب کنند. موفقیت TWD تنها به خود سریال محدود نماند؛ از تشکیل کلاب‌های هواداری گرفته تا فروش محصولات جانبی، همه‌چیز نشان می‌داد که شبکه AMC با یک پدیده واقعی روبه‌رو شده است. در همین مسیر، دو سریال فرعی همزمان روی آنتن رفتند تا جهان داستانی گسترش یابد. حالا هم AMC با معرفی سه اسپین‌آف تازه تحت عنوان The Walking Dead Universe ثابت کرده که قصد ندارد این برند پرطرفدار را رها کند و تا جایی که امکان داشته باشد، آن را در قالب‌های جدید ادامه خواهد داد.

جدول مشخصات سریال مردگان متحرک: شهر مرده

در ادامه، جدول کاملی از امتیازات و نظرات منتقدان و تماشاگران برای سریال The Walking Dead: Dead City ارائه شده است. این اطلاعات شامل امتیازات از منابع معتبر مانند Rotten Tomatoes، Metacritic و IMDb می‌باشد:

حتماً! در ادامه یک جدول جامع شامل اطلاعات اصلی سریال The Walking Dead: Dead City آورده شده است:

خلاصه داستان سریال مردگان متحرک: شهر مرده

این سریال داستان مگی و نیگان را دنبال می‌کند که در جستجوی هرشل، پسر ربوده‌شدهٔ مگی، به شهر منهتن پسا آخرالزمانی جداشده از سرزمین اصلی سفر می‌کنند. شهر فروپاشی‌شده مملو از مردگان و ساکنانی است که نیویورک را به دنیایی پر از هرج و مرج، خطر، زیبایی و وحشت تبدیل کرده‌اند.

مطالعه بیشتر: آشنایی با ترسناک ترین فیلم های جهان

معرفی سریال مردگان متحرک: شهر مرده

همه این‌ها در حالی اتفاق افتاد که Fear the Walking Dead با وجود تمام تبلیغات و هزینه‌های سنگین، هیچ‌وقت نتوانست موفقیت و محبوبیت برادر بزرگ‌ترش را تکرار کند. هرچند فصل پشت فصل ادامه پیدا کرد و حالا هم به فصل هشتم رسیده، اما حقیقت این است که واکینگ دد قصه‌ای متفاوت داشت؛ قصه‌ای پر از شخصیت‌های به‌یادماندنی و فصل‌های ابتدایی طوفانی که دوباره جان تازه‌ای به کامیک‌بوک منبعش بخشید. اگر بخواهیم ریشه این موفقیت را پیدا کنیم، باید سراغ فرانک دارابونت برویم؛ کسی که پیش‌تر خودش را در سینما ثابت کرده بود و شاید تنها او می‌توانست فضای تاریک و آخرالزمانی پر از زامبی را فراتر از یک سریال خون‌آلود و کلیشه‌ای ببرد.

دارابونت با مهارت خاصش توانست در دل دنیایی پر از وحشت، مفاهیم انسانی عمیقی بگنجاند؛ جهانی که در آن برای زنده ماندن باید کشت، اما همچنان اخلاق، وفاداری و انتخاب‌های انسانی بزرگ‌ترین چالش‌ها باقی می‌مانند. The Walking Dead به لطف کاراکترهایی مثل ریک گریمز، دریل دیکسون، کارول، مگی، ایگان پورتر، میشون و حضور انفجاری نیگان به یک پدیده فرهنگی بدل شد؛ شخصیتی که تنها با ورودش توانست کل سریال را زیر و رو کند. حالا شبکه AMC با تقسیم همین کاراکترها در چند اسپین‌آف، قصد دارد از این دنیا بیشترین بهره را ببرد؛ حتی اگر مجبور باشد تا آخرین قطره خون از زامبی‌هایش را هم بکشد! فعلاً سریال شهر مرده (Dead City) روی آنتن است که ماجراجویی‌های مگی و نیگان را دنبال می‌کند و به‌زودی هم باید منتظر سفر دریل دیکسون به قلب پاریس باشیم؛ با سریالی به‌نام The Walking Dead: Daryl Dixon که قول یک ماجرای تازه و پرهیجان را داده. بی‌شک باید گفت: این تازه آغاز ماجراست!

مطالعه بیشتر: بهترین فیلم های زامبی ۲۰۲۴

نقد سریال مردگان متحرک: شهر مرده

در Dead City ما با داستانی تازه و البته چالش‌برانگیز روبه‌رو هستیم. ماجرا چند سال بعد از پایان حوادث The Walking Dead اتفاق می‌افتد. یکی از رفقای قدیمی نیگان، به نام کروئت – با بازی درخشان ژلیکو ایوانک (همون بازیگر سرسختی که توی ۲۴، Suits و Lost هم دیده بودیم) – دست به کار بزرگی می‌زند و هرشل، پسر مگی، را می‌دزدد. همین ماجرا باعث می‌شود مگی ناچار شود برای نجات پسرش به دشمن خونی و قسم‌خورده‌اش یعنی نیگان پناه ببرد. این دو با هم راهی منهتن نیویورک می‌شوند؛ شهری ویران و مخوف که حالا زامبی‌ها در آن جولان می‌دهند و کروئت هم امپراتوری تاریک خودش را بنا کرده. حالا باید انتظار یک بازی سه‌جانبه پرتنش را داشته باشیم: کشمکش بین زوج طلایی و پرکینه‌ی مگی–نیگان با امپراتور شرور قصه.

نتیجه‌اش هم چیزی نیست جز بالا رفتن همزمان آدرنالین و دوپامین خون تماشاگر!برای طرفداران قدیمی واکینگ‌دد، سریال حال‌وهوای آشنایی دارد، اما این بار لوکیشن تغییر کرده: به‌جای جنگل‌ها و کمپ‌های دست‌ساز، حالا با نمایی آخرالزمانی از یکی از بزرگ‌ترین شهرهای دنیا روبه‌رو هستیم. منهتن متروک، با برج‌های فروپاشیده و خیابان‌های زامبی‌زده‌اش، به خودیِ خود یک کاراکتر تازه به داستان اضافه می‌کند.

اما قلب تپنده سریال، همان رابطه پرتنش و دوگانه نیاز–نفرت میان مگی و نیگان است. نیگان همان کسی است که در یکی از تکان‌دهنده‌ترین صحنه‌های تاریخ تلویزیون، با بی‌رحمی تمام، گلن – همسر مگی – را به قتل رساند. زخمی که هیچ‌وقت از دل مگی پاک نشد. حتی با همه تلاش‌های نیگان برای نشان دادن روی خوبش، کینه مگی پابرجا ماند. با این حال، حضور جفری دین مورگان در نقش نیگان همیشه یک برگ برنده است. او با بازی زیرپوستی و ترکیبی از جذابیت و خباثت ذاتی، این قابلیت را دارد که در یک چشم به هم زدن ورق را برگرداند؛ و چه کسی می‌داند شاید در لحظه‌ای حساس باز هم نزدیک‌ترین‌ها را قربانی کند.

مطالعه بیشتر: نقد سریال مردگان متحرک : دریل دیکسون

نظر منتقدان و رسانه‌های بزرگ درباره سریال مردگان متحرک: شهر مرده

در ادامه نظر منتقدان بزرگ درباره این سریال جذاب و دیدنی را خواهید دید: 

The Guardian

«این اسپین‌آف بسیار سرگرم‌کننده و پرهیجان است و مثل یک فیلم بی‌دردسر B-movie جلو می‌رود»؛

در ستایش «شیمی جذاب» بین مگی و نیگان و فضای آخرالزمانی منهتن تخریب‌شده نیز تردید نکرده است.

decider.com

“STREAM IT, if you’re a Walking Dead completist. But, for everyone else, SKIP IT.”

یعنی اگر هوادار حرفه‌ای واکینگ‌دد هستید، توصیه به تماشا کرده، ولی برای دیگران ممکن است تجربه‌ای تکراری و خسته‌کننده باشد. «این فصل، بیشتر شبیه جنگ قدرت تکراری است تا روایت تازه و عمیق؛ توصیه‌شده فقط برای طرفداران سرسخت franquise.»

WhatToWatch.com

فصل دوم «یکی از وفادارترین و جذاب‌ترین اسپین‌آف‌های سری TWD تا به امروز» است. با شخصیت‌پردازی مناسب، اکشن هیجان‌انگیز و لوکیشن شهری دل‌نشین. تنها نقطه‌ی ضعف: کوتاه بودن (۸ قسمت).

چرا باید سریال «شهر مرده» (Dead City) را ببینیم؟

چون ما زامبی‌خوره‌ایم! چون وقتی زامبی‌ها نباشند، فشار خون‌مان می‌افتد و حال‌مان خوش نمی‌شود. چون دلمان صحنه‌هایی پر از دل و روده بیرون ریخته، کله‌های له‌شده و کثافت آخرالزمانی می‌خواهد. اعتراف کنیم: بعد از ۱۳ سال همراهی با The Walking Dead، دل کندن از این دنیا و آدم‌هایش کار ساده‌ای نیست. از طرفی، انتخاب مگی و نیگان به عنوان شخصیت‌های اصلی شهر مرده یک برگ برنده است. آن‌ها در فصل‌های پایانی TWD هم تبدیل به زوج طلایی قصه شدند؛ مگی باهوش و قدرتمند، نیگان خشن و خاکستری با غریزه‌ای حیوانی که در تلاش است خودش را آدم حسابی نشان دهد. نیگان اما قصه‌ای جداست؛ یکی از دوست‌داشتنی‌ترین آنتاگونیست‌های تاریخ تلویزیون. با خنده‌ای که مو را سیخ می‌کند، شانه‌هایی که به عقب می‌دهد و قد و قامتی که بیشتر از یک شرور، شمایل یک ستاره سینما دارد. درست مثل رایان گاسلینگِ دنیای زامبی‌ها! هرچند کارنامه‌اش بیرون از این مجموعه چندان پررنگ نیست، اما همین نقش برای جاودانه‌شدن کافی است.

در «شهر مرده»، او و مگی دست در دست (و البته دل در کینه!) راهی نبرد با کروئت و دارودسته‌اش می‌شوند و در این مسیر کلی کله زامبی قرار است متلاشی شود. از طرف دیگر، جلوه‌های ویژه و لوکیشن‌های عظیم و ویران‌شده منهتن، سریال را به چیزی شبیه نسخه زامبی‌محور The Last of Us تبدیل کرده است. و خب، برای طرفداران این ژانر، چه چیزی بهتر از این‌که خیال‌شان راحت باشد: زامبی‌ها قرار نیست دست از سرشان بردارند! تازه بعد از Dead City هم نوبت به دریل دیکسون می‌رسد. پس آماده باشید؛ دنیا بدون زامبی، دیگر برایمان معنایی ندارد.

مطالعه بیشتر: نقد فیلم هالووین ۲۰۱۸

چرا ممکن است از «شهر مرده» (Dead City) خوشتان نیاید؟

خیلی ساده: اگر از تمام شدن واکینگ‌دد نفس راحتی کشیده‌اید، اینجا دلیلی برای بازگشت پیدا نمی‌کنید. در مقایسه با سریال اصلی، ستاره‌ها کمترند، قصه هم به اندازه فصل‌های ابتدایی TWD پرجزئیات و پرهیجان نیست. تا اینجای کار (سه قسمت اول) عملاً داستان خیلی جلو نرفته و انگار سازندگان تنها به همین بسنده کرده‌اند که دوباره مگی و نیگان را جلوی چشم‌مان بیاورند.

مشکل اصلی اینجاست که حالا زامبی‌ها دیگر برایمان عادی شده‌اند؛ پس انتظار داریم تمرکز بیشتری روی شخصیت‌ها و رابطه پرتنش‌شان ببینیم. اما از این خبرها نیست! دوباره همان فرمول همیشگی: یک شهر جدید، یک جامعه تازه‌تأسیس که شعار عدالت و آرمان می‌دهد، و یک مشت آدم که داد می‌زنند و دنبال ساختن دنیای بهترند. برای تماشاگر حرفه‌ای این مجموعه، چیز دندان‌گیری نیست. البته هنوز امیدی هست؛ شاید اگر کاراکترهایی مثل پلیس آرمسترانگ پررنگ‌تر شوند یا کروئت با پیچیدگی‌های شخصیتی و بازی زیرپوستی‌اش بیشتر میدان پیدا کند، قصه کمی جان بگیرد. وگرنه «شهر مرده» بیشتر بهانه‌ای است برای دیدن دوباره نیگان و مگی، نه یک ماجرای پرکشش و تازه.

تریلر سریال «شهر مرده» (Dead City)