معرفی فیلم رها + نقد و بررسی؛ فیلمی که ارزش تماشا دارد!

فیلم رها تصویری از سقوط یک خانواده‌ی متوسط به طبقه‌ی فرودست را به نمایش می‌گذارد. پدر خانواده، پس از مشاهده‌ی یک حادثه‌ی تلخ در محل کار، توانایی ادامه‌ی فعالیت را از دست داده و اکنون با جمع‌آوری و تعمیر وسایل دست‌دوم و دورریخته‌شده، تلاش می‌کند تا چرخ زندگی خانواده را بچرخاند. شهاب حسینی در نقش پدر، بازی قابل قبولی ارائه می‌دهد، اما نقطه‌ی قوت بازیگری فیلم، حضور گروهی از بازیگران توانمند است. غزل شاکری در نقش مادر، بهترین بازی دوران حرفه‌ای خود را به نمایش می‌گذارد و بازیگران جوان نقش رها و سهیل نیز با ایفای نقش‌های طبیعی و روان، به باورپذیری داستان کمک می‌کنند. در ادامه در ارتباط با معرفی فیلم رها و نقد و بررسی آن بصورت کامل توضیحاتی بیان خواهد شد.

خلاصه داستان فیلم رها

در خلاصه داستان فیلم رها آمده است: توحید ۵۵ ساله به همراه همسر و فرزندانش زندگی متوسطی دارند. تا اینکه یک اتفاق، داستان زندگی آنها را بهم می‌ریزد…

مطالعه بیشتر: نقد فیلم موسی کلیم‌ الله

تریلر فیلم رها

معرفی فیلم رها و بازخوانی نئورئالیسم ایتالیا در بستر معاصر

فیلم رها بیش از آن‌که صرفاً روایتی از یک موقعیت اجتماعی باشد، پاسخی خلاقانه و بازاندیشانه به سنت نئورئالیسم ایتالیا است؛ جریانی سینمایی که پس از جنگ جهانی دوم، در واکنش به بحران‌های هویتی، فقر، و فروپاشی ارزش‌های اجتماعی شکل گرفت. همانند آثار دسیکا و روسلینی، رها نیز با دوری از بازیگران حرفه‌ای، فیلم‌برداری در لوکیشن‌های واقعی، و تمرکز بر زندگی آدم‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده، تماشاگر را به دل واقعیتی فرو می‌برد که هم ملموس است و هم تلخ.

اما آن‌چه رها را فراتر از یک ادای دین ساده به نئورئالیسم می‌برد، شیوه‌ی مواجهه‌اش با بحران مدرن است: بحران دیدن. این فیلم نه تنها واقعیت را بازنمایی می‌کند، بلکه درباره‌ی امکان یا عدم امکان دیدنِ واقعیت حرف می‌زند.

کاراکترهای فیلم، همانند شخصیت‌های نئورئالیستی، درگیر مبارزه‌ای روزمره‌اند، اما این‌بار با جهانی که دیگر حقیقتی در آن قطعی نیست؛ جهانی تکه‌تکه، متزلزل و در هجوم گره‌های بی‌پایان.

در رها، نئورئالیسم دیگر یک سبک نیست، بلکه پرسشی‌ست: آیا می‌توان در عصر نزاع اقتصادی کنونی و فراموشی دسته‌جمعی، هنوز به رئالیسم وفادار بود؟

مطالعه بیشتر: نقد سریال تاسیان

نقد فیلم رها ساخته حسام فرهمند

فیلم جدید سینمای ایران پس از مدت‌ها، تصویری باورپذیر از یک خانواده‌ی معمولی ارائه می‌دهد؛ خانواده‌ای که در آن مشاجرات، شوخی‌ها و صمیمیت در کنار مشکلات و سرکوفت‌های گه‌گاه به چشم می‌خورد، اما در نهایت اعضای آن پشتیبان یکدیگر هستند. نقطه‌ی قوت این فیلم، خلق شخصیت توحید است؛ مردی که در ظاهر بی‌خیال و سهل‌انگار به نظر می‌رسد و حتی در مواجهه با فروش موی دخترش، سعی در توجیه آن دارد. با این وجود، در لحظات حساس، چهره‌ی واقعی او به عنوان یک مرد اخلاق‌مدار و عاشق خانواده آشکار می‌شود که برای رفاه و آسایش آن‌ها از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند.

فیلم با مقدمه‌ای جذاب، مخاطب را با یک خانواده‌ی دوست‌داشتنی و در عین حال تنگدست آشنا می‌کند. شخصیت توحید، با وجود برخی رفتارهای آزاردهنده مانند پذیرش لباس‌های دست دوم برای مینا که حس نداشتن عزت نفس را القا می‌کند، فردی منحصربه‌فرد و متفاوت از تصویر کلیشه‌ای مردان طبقه‌ی پایین در سینمای ایران است. روشنایی و درک او، به‌ویژه در ارتباط با دخترش، حس خوبی به تماشاگر منتقل کرده و تصورات ایجاد شده توسط فیلم‌های سعید روستایی درباره‌ی این طبقه را به چالش می‌کشد.

از میانه فیلم، تاثیر آشکار اصغر فرهادی و آثارش در کارگردانی فرهمند به چشم می‌خورد. این تاثیر نه در قالب تقلید سطحی، بلکه در پرداخت دقیق به جزئیات، روابط پیچیده‌ی شخصیت‌ها و مواجهه‌های اخلاقی چندلایه در دل موضوعات نمایان می‌شود و اتفاقاً به غنای فیلم افزوده است. هر عمل در این فیلم همچون یک حرکت در بازی شطرنج، واکنش‌های متعددی را به دنبال دارد و هر کنش و واکنشی ابعاد اخلاقی گوناگونی را آشکار می‌سازد که همگی به نوعی درست به نظر می‌رسند، زیرا بخشی از حقیقت همواره در دیدگاه دیگری نهفته است.

مطالعه بیشتر: همه چیز درباره سریال جان سخت ایرانی

بررسی فیلم رها با بازی شهاب حسینی

فیلم با سکانس دیدن کفش‌های رها می‌توانست به پایان برسد، اما حرکت هوشمندانه داستان به جلو و بازگشت پدر به مغازه تعمیر لپ‌تاپ، شوک بزرگی را برای تماشاگر رقم زد. پیش از این، با نمایش زورگویی پسر پولدار و مظلومیت توحید و خانواده‌اش، فیلم به سمت یک جنگ طبقاتی به نفع طبقه‌ی ضعیف سوق پیدا کرده بود و تصویری کلیشه‌ای از پولدارها و فقرا ارائه می‌داد. چرخش ناگهانی در اواخر فیلم این موازنه را تا حدودی برقرار کرد و از این جهت قابل تحسین بود.

با این حال، کارگردان پس از ایجاد این گره جدید، نتوانست به درستی از آن بهره ببرد و حدود نیم ساعت داستان را به شکلی کش‌دار ادامه داد. مشکل اصلی نه در کندی ریتم یا طولانی شدن فیلم، بلکه در از دست رفتن رمق تماشاگر پس از شوک اول بود. شوک دوم، اگرچه برای ایجاد یک جهان‌بینی متعادل‌تر قابل قبول بود، اما پس از آن، فیلم فاقد کشش لازم شد و حجم بالای پند و اندرزها، آن را به مجموعه‌های تلویزیونی مشابه نزدیک کرد.

مطالعه بیشتر: بهترین فیلم های سینمایی خوب ایرانی چند سال اخیر

داستان و تحلیل فیلم رها؛ چرخش دراماتیک

فیلم با پایانی محتمل در سکانس کفش‌های رها می‌توانست به سرانجام برسد، اما حرکت هوشمندانه داستان به جلو و بازگشت پدر به مغازه تعمیر لپ‌تاپ، غافلگیری بزرگی را برای مخاطب رقم زد. پیش از این چرخش، فیلم با نمایش تضاد بین زورگویی پسر ثروتمند و مظلومیت توحید و خانواده‌اش، به سمت روایتی کلیشه‌ای از تقابل طبقاتی پیش رفته بود. تغییر مسیر ناگهانی در پایان، این تعادل را تا حدودی برقرار کرد و از این منظر قابل تقدیر است.

با وجود این گره‌گشایی غیرمنتظره، کارگردان نتوانست به نحو احسن از آن بهره ببرد و حدود نیم ساعت پایانی فیلم را با ریتمی کند و کش‌دار ادامه داد. مشکل اساسی در این بخش، نه طولانی شدن زمان فیلم، بلکه از دست رفتن هیجان و کشش مخاطب پس از شوک اولیه بود. شوک دوم، اگرچه در جهت ایجاد دیدگاهی متوازن‌تر در داستان قابل توجیه بود، اما پس از آن، فیلم جذابیت خود را از دست داد و حجم بالای نصیحت‌ها و پیام‌های اخلاقی، آن را به آثار تلویزیونی مشابه نزدیک کرد.

امتیاز نشریه ایماژ به فیلم رها